(Pasti Parah) Kesan Sakit Rawatan Kanser. 10 Jenis Terapi

Pengenalan

Kesakitan adalah satu keadaan fizikal yang tidak selesa dan tidak menyenangkan. Ia berlaku apabila bahagian badan rosak. Sekitar 5 dalam 10 individu yang menjalani rawatan untuk kanser (50%) mengalami kesakitan pada tubuh badan mereka.

Bagaimana seseorang merasakan dan mengalami kesakitan adalah sangat besifat individu. Kesakitan anda mungkin berbeza daripada individu lain yang pernah menjalani rawatan atau jenis kanser yang sama seperti anda. Ingat, mengalami lebih banyak kesakitan tidak semestinya bermakna kanser menjadi lebih kritikal.

Anda mungkin mengalami kesakitan atas beberapa sebab. Rawatan kanser seperti pembedahan, kemoterapi atau radioterapi boleh merosakkan tisu badan dan kadangkala saraf, menyebabkan anda berasa sakit. Ini adalah punca fizikal. Emosi anda juga boleh menjejaskan tahap kesakitan. Sebagai contoh, perasaan kebimbangan atau kemurungan boleh memburukkan lagi kesakitan. Tekanan sosial atau kerja juga boleh memburukkan lagi kesakitan.

Jika anda mengalami kesakitan, pada kebiasannya ia boleh dikurangkan. Adalah penting untuk memberitahu doktor atau jururawat anda sebaik sahaja anda mengalami kesakitan. Lebih awal rawatan dimulakan, lebih berkesan.

Siapa Yang Boleh Membantu Anda Menguruskan Kesan Sakit Daripada Rawatan Kanser

Mana-mana pakar penjagaan kesihatan yang berbeza latar belakang boleh membantu menguruskan kesakitan anda. Anda akan melihat sebahagian daripada mereka di hospital dan yang lain di rumah atau dalam komuniti setempat. Mereka antaranya termasuklah:

1. Doktor, yang boleh memantau kesakitan anda dan mencadangkan rawatan.

2. Jururawat daerah, yang boleh membantu anda dengan ubat-ubatan anda dan menguruskan kesakitan anda di rumah.

3. Ahli fisioterapi, yang boleh menasihati anda tentang cara untuk membuat pergerakan kurang menyakitkan.

4. Ahli terapi rawatan, yang boleh mengatur peralatan khas untuk menjadikan anda lebih selesa.

5. Kaunselor atau ahli psikologi, yang boleh membantu anda dengan kebimbangan atau emosi yang mungkin memburukkan lagi kesakitan.

6. Ahli farmasi, yang boleh memberi nasihat tentang ubat penahan sakit anda dan ubat-ubatan tanpa preskripsi.

7. Pusat penjagaan paliatif pakar, terdiri daripada profesional yang pakar dalam menguruskan kesakitan.

8. Pakar bius, sebahagian daripada mereka adalah pakar melegakan kesakitan dan merawat kesakitan.

9. Pakar sakit luar atau am, yang berpangkalan di hospital.

Pelbagai Jenis Kesan Sakit Daripada Rawatan Kanser

Kesakitan tidak sama untuk semua individu. Menggambarkan kesakitan anda dengan jelas akan membantu doktor atau jururawat anda mencari rawatan terbaik. Cuba terangkan kepada mereka di mana kesakitan itu, bagaimana keadaannya (contohnya kusam, tajam, terbakar), betapa kritikalnya keadaan dan situasi ketika anda mengalami kesakitan. Sekiranya anda boleh menerangkan bagaimana kesakitan berubah dari semasa ke semasa dan apa yang menjadikannya lebih baik atau lebih teruk turut boleh membantu.

Menyimpan diari kesakitan boleh membantu anda menerangkan kesakitan anda kepada doktor atau jururawat anda, dan ia boleh membantu mereka merancang rawatan terbaik.

Rawatan Kanser Sedia Ada Juga Boleh Digunakan

Rawatan kanser sedia ada dengan menggunakan cara atau pendekatan lain yang bersesuaian juga boleh membantu melegakan kesakitan yang disebabkan oleh kanser. Ia termasuk rawatan pembedahan dan perubatan:

1. Pembedahan boleh digunakan untuk membuang sebahagian atau semua tumor – Ini mengurangkan kesakitan dengan melegakan tekanan pada organ atau saraf.

2. Radioterapi boleh digunakan untuk mengecutkan tumor – Jenis radioterapi khas yang dikenali sebagai terapi Radioisotop juga boleh digunakan untuk mengawal sakit tulang.

3. Kemoterapi dan terapi yang disasarkan mengurangkan kesakitan dengan mengecutkan tumor.

4. Terapi hormon boleh digunakan untuk merawat kanser tertentu dan membantu mengurangkan kesakitan.

Nerve Block melegakan kesakitan dengan menghalang mesej sakit daripada sampai ke otak.

5. Ablasi Frekuensi Radio (RFA) menggunakan haba untuk memusnahkan sel-sel kanser – ia kadang-kadang digunakan untuk melegakan kesakitan tulang yang disebabkan oleh tumor tulang sekunder kecil

Doktor atau jururawat pakar anda akan dapat menasihati anda tentang kaedah kawalan kesakitan yang paling sesuai untuk anda.

Ubat Tahan Sakit Dan Bagaimana Ia Diambil

Ubat tahan sakit adalah ubat untuk menguruskan kesakitan. Mereka juga dikenali sebagai analgesik. Terdapat banyak jenis yang tersedia dan cara pengambilan yang berbeza.

Ubat penahan sakit biasanya diambil melalui mulut sebagai tablet atau kapsul. Jika anda mendapati sukar untuk menelan, anda akan dapat mendapatkannya dalam bentuk cecair atau sebagai pil yang larut dalam air.

Anda mungkin diberi ubat penahan sakit dengan cara lain seperti tompok kulit, gel, semburan hidung atau suppositori. Ubat bukal dan sublingual larut dalam mulut dan bertindak dengan cepat, jadi ia sering digunakan untuk kesakitan terobosan. Suntikan dan titisan juga boleh digunakan. Jika anda memerlukan ubat penahan sakit yang kuat dalam tempoh tertentu, pam kecil yang dipanggil pemacu picagari digunakan, yang mengeluarkan dos ubat penahan sakit pada kadar yang tetap.

Sentiasa beritahu doktor atau jururawat anda jika anda mengalami kesakitan, atau jika sakit anda bertambah kritikal.

Jenis Ubat Lain Yang Digunakan Dalam Kawalan Kesakitan

Sesetengah ubat ditetapkan dengan ubat penahan sakit untuk membantu mengawal kesakitan. Ini sering dikenali sebagai ubat tambahan. Ubat-ubat ini bertindak balas dengan cara yang berbeza.

Sebagai contoh:

1. Bifosfonat menguatkan tulang yang terjejas oleh kanser dan mengurangkan sakit tulang

2. Suntikan denosumab mengurangkan sakit tulang dan risiko patah tulang jika kanser telah merebak ke tulang

3. Tablet steroid boleh mengurangkan bengkak dan kesakitan yang disebabkan oleh tumor yang menekan pada bahagian badan

4. Ubat anti-epilepsi dan anti-depresan boleh mengurangkan kesakitan yang disebabkan oleh kerosakan saraf

5. Antibiotik boleh membantu jika sakit disebabkan oleh jangkitan

6. Relaxant otot boleh diberikan jika otot kekejangan dan memburukkan lagi kesakitan

Ia mungkin mengambil sedikit masa untuk mencari ubat yang paling berkesan untuk anda. Bercakap dengan doktor atau jururawat anda jika anda masih sakit atau mempunyai kesan sampingan.

Masalah Emosi Kemurungan & Kebimbangan

Emosi seperti kebimbangan dan kemurungan juga boleh menjadikan anda menjadi lebih sensitif terhadap kesakitan daripada rawatan kanser. Ini bermakna kesakitan boleh menjadi lebih sukar untuk ditanggung dan anda akan berasa lebih terjejas olehnya jika anda mempunyai emosi negatif yang kuat ini.

Mengurus kebimbangan dan merawat kemurungan boleh membantu memecahkan halangan ini, dan dengan itu mengurangkan kesakitan anda serta meningkatkan mood anda.

Diagnosis Masalah Emosi – Kebimbangan

Buat temujanji bersama doktor anda jika kebimbangan menjejaskan kehidupan seharian anda atau menyebabkan anda tertekan.

General Anxiety Disorder (GAD) adalah agak sukar untuk didiagnosis. Dalam sesetengah kes, sukar untuk membezakan GAD dengan keadaan kesihatan mental yang lain, seperti kemurungan.

Bercakap Dengan Doktor Yang Merawat Anda Tentang Kebimbangan Ini

Doktor anda mungkin bertanya soalan tentang situasi kebimbangan, ketakutan dan emosi anda. Mereka juga mungkin bertanya tentang kehidupan peribadi anda. Beritahu doktor anda tentang semua gejala anda – fizikal dan psikologi – dan terangkan berapa lama anda mengalaminya.

Anda mungkin merasa sukar untuk bercakap tentang perasaan, emosi dan kehidupan peribadi anda. Walau bagaimanapun, adalah penting bahawa doktor anda memahami gejala dan keadaan anda supaya diagnosis yang betul dapat dibuat.

Anda berkemungkinan besar akan didiagnosis dengan GAD jika anda mengalami gejala selama enam bulan atau lebih. Merasa sukar untuk menguruskan perasaan kebimbangan anda juga merupakan petunjuk bahawa anda mungkin mengalami GAD.

Untuk membantu diagnosis, doktor anda mungkin menjalankan pemeriksaan fizikal atau ujian darah untuk menapis kemungkinan keadaan lain yang menyebabkan gejala anda, seperti anemia (kekurangan zat besi atau vitamin B12 dan folat) atau kelenjar tiroid yang terlalu aktif (hipertiroidisme).

Adakah Anda Mengalami GAD?

Anda mungkin mengalami gangguan kebimbangan umum jika:

1. Kebimbangan anda sangat mempengaruhi kehidupan harian anda, termasuk pekerjaan dan kehidupan sosial anda.

2. Kebimbangan anda amat keterlaluan dan kritikal.

3. Anda bimbang tentang pelbagai perkara dan berkecenderungan untuk berfikir perkara-perkara yang boleh menyebabkan situasi menjadi lebih teruk.

4. Kebimbangan anda tidak dapat dikawal.

5. Anda berasa bimbang hampir setiap hari selama sekurang-kurangnya enam bulan.

Rawatan

General Anxiety Disorder (GAD) adalah keadaan jangka panjang, tetapi terdapat beberapa kaedah rawatan yang boleh membantu.

Sebelum anda memulakan sebarang bentuk rawatan, doktor yang merawat anda harus membincangkan semua pilihan rawatan anda dengan anda. Mereka harus menggariskan kebaikan dan keburukan setiap satu dan memastikan anda mengetahui kesemua kemungkinan risiko atau kesan sampingannya.

Dengan doktor yang merawat anda, anda boleh membuat keputusan mengenai rawatan yang paling sesuai untuk anda, dengan mengambil kira pilihan dan keadaan peribadi anda.

Jika anda mempunyai masalah lain di samping GAD, seperti kemurungan dan penyalahgunaan dadah atau alkohol, ini mungkin perlu dirawat sebelum mendapatkan rawatan khusus untuk GAD.

Rawatan Awal

Pada mulanya, doktor yang merawat anda mungkin mencadangkan kepada anda untuk mencuba kursus bantuan diri individu selama sebulan atau dua untuk melihat sama ada ia boleh membantu anda belajar berkaitan cara untuk mengatasi kebimbangan anda.

Ini biasanya melibatkan kerja dari buku atau program komputer sendiri (anda akan diberi nasihat tentang cara menggunakan buku atau program sebelum anda mula), dengan hanya menghubungi doktor anda sekali-sekala.

Sebagai alternatif, anda mungkin lebih suka mengikuti kursus kumpulan di mana anda dan beberapa individu lain yang mempunyai masalah yang sama bertemu dengan ahli terapi setiap minggu untuk mempelajari cara bagi menangani kebimbangan anda.

Jika rawatan awal ini tidak membantu, anda biasanya akan ditawarkan sama ada rawatan psikologi atau ubat yang lebih intensif. Ini diterangkan di bawah.

Rawatan Psikologi

Jika anda telah didiagnosis dengan GAD, anda biasanya akan dinasihatkan untuk mencuba rawatan psikologi sebelum anda diberi ubat.

1. Terapi Tingkah Laku Kognitif

Terapi tingkah laku kognitif (Cognitive Behaviour Therapy – CBT) adalah salah satu rawatan yang paling berkesan untuk GAD. Kajian mengenai rawatan yang berbeza untuk GAD telah mendapati bahawa manfaat CBT mungkin bertahan lebih lama daripada ubat-ubatan, tetapi tiada rawatan tunggal yang terbaik untuk semua individu.

CBT membantu anda memahami bagaimana masalah, pemikiran, perasaan dan tingkah laku anda mempengaruhi satu sama lain. Ia juga boleh membantu anda mempersoalkan fikiran negatif dan cemas anda, dan perkara yang biasanya anda elakkan daripada melakukannya kerana membuatkan anda berasa cemas.

CBT biasanya akan melibatkan pertemuan dengan ahli terapi yang terlatih dan bertauliah khas untuk sesi satu jam setiap minggu selama tiga hingga empat bulan.

Ahli terapi anda harus menjalankan CBT dengan cara yang standard mengikut manual rawatan, dan mereka harus menerima penyeliaan tetap untuk menyokong mereka dalam menyediakan rawatan yang paling berkesan.

2. Terapi Relaksasi

Teknik ini adalah jenis rawatan psikologi alternatif yang berkesan seperti CBT dalam merawat GAD.

Teknik ini dalam erti kata lain adalah bertenang tetapi lebih memfokuskan kearah merehatkan otot anda dengan cara tertentu semasa situasi yang biasanya menyebabkan kebimbangan. Teknik ini perlu diajar oleh ahli terapi terlatih, tetapi secara amnya melibatkan:

1. Belajar bagaimana untuk mengendurkan otot anda.

2. Belajar bagaimana untuk merehatkan otot anda dengan cepat dan sebagai tindak balas kepada pencetus, seperti perkataan “relax”.

3. Berlatih merehatkan otot anda dalam situasi yang membuat anda berasa cemas.

Seperti CBT, terapi relaksasi yang digunakan biasanya bermakna bertemu dengan ahli terapi untuk sesi satu jam setiap minggu selama tiga hingga empat bulan.

Ubat

Jika rawatan psikologi di atas tidak membantu anda atau anda lebih suka untuk tidak mencubanya, anda biasanya akan diberikan ubat.

Doktor yang merawat anda boleh menetapkan pelbagai jenis ubat untuk merawat GAD. Sesetengah ubat ditetapakn untuk diambil secara jangka pendek, sementara itu akan ada juga ubat lain yang ditetapkan untuk tempoh yang lebih lama.

Bergantung pada gejala anda, anda mungkin memerlukan ubat untuk merawat gejala fizikal anda serta gejala psikologi anda.

Jika anda sedang mempertimbangkan untuk mengambil ubat untuk GAD, doktor yang merawat anda harus membincangkan pilihan yang ada dengan anda secara terperinci, termasuk jenis ubat yang berbeza, tempoh rawatan, kesan sampingan dan kemungkinan interaksi dengan ubat lain, sebelum anda memulakan rawatan.

Anda juga harus mempunyai temu janji tetap dengan doktor anda untuk menilai kemajuan anda apabila anda mengambil ubat untuk GAD. Ini biasanya akan berlaku setiap dua hingga empat minggu bagi tiga bulan pertama, kemudian setiap tiga bulan selepas itu.

Beritahu doktor anda jika anda fikir anda mungkin mengalami kesan sampingan daripada ubat anda. Mereka mungkin boleh melaraskan dos anda atau menetapkan ubat alternatif.

Ubat-Ubatan Utama Untuk Merawat GAD

Antaranya ada 4 seperti berikut:

1. Selective Serotonin Reuptake Inhibitors (SSRIs)

Dalam kebanyakan kes, ubat pertama yang akan anda tawarkan ialah sejenis antidepresan yang dipanggil Selective Serotonin Reuptake Inhibitors (SSRIs). Ubat jenis ini berfungsi dengan meningkatkan tahap bahan kimia yang dipanggil serotonin dalam otak anda.

Contoh SSRIs yang mungkin anda berikan termasuk sertraline, escitalopram dan paroxetine.

SSRIs boleh diambil secara jangka panjang tetapi, seperti semua antitekanan, kebanyakkan  boleh mengambil masa beberapa minggu untuk mula bertindakbalas. Anda biasanya akan memulakan dengan dos yang rendah, yang akan ditingkatkan secara beransur-ansur apabila badan anda menyesuaikan diri dengan ubat.

Kesan sampingan biasa SSRI termasuk:

1. Berasa sakit.

2. Rendah dorongan seks.

3. Penglihatan kabur.

4. Cirit-birit atau sembelit.

5. Pening.

6. Mulut kering.

7. Hilang selera makan.

8. Berpeluh.

9. Rasa gelisah.

10.masalah tidur (insomnia).

Beberapa kesan sampingan – seperti rasa mual, sakit perut, masalah tidur dan rasa gelisah atau lebih cemas – adalah lebih biasa dalam satu atau dua minggu pertama rawatan, tetapi ini biasanya akan reda apabila badan anda dapatmenyesuaikan diri dengan ubat.

Jika anda atau doktor yang merawat anda merasakan bahawa ubat anda tidak membantu selepas kira-kira dua bulan rawatan, atau jika ia menyebabkan kesan sampingan yang tidak menyenangkan, doktor Yang Merawat anda mungkin menetapkan SSRI alternatif untuk melihat sama ada ia mempunyai sebarang kesan.

Apabila anda dan doktor yang merawat anda memutuskan bahawa adalah sesuai untuk anda berhenti mengambil ubat anda, anda biasanya akan mengurangkan dos anda secara perlahan-lahan dalam tempoh beberapa minggu untuk mengurangkan risiko kesan penarikan diri. Jangan sekali-kali berhenti mengambil ubat anda melainkan doktor yang merawat anda menasihati anda secara.

2. Serotonin & Noradrenalin Reuptake Inhibitors (SNRIs)

Jika SSRI tidak membantu meredakan kebimbangan anda, anda mungkin diberi jenis antidepresan berbeza yang dikenali sebagai perencat pengambilan semula serotonin dan noradrenalin (SNRI). Ubat jenis ini meningkatkan jumlah bahan kimia serotonin dan noradrenalin dalam otak anda.

Contoh SNRI yang mungkin anda berikan termasuk venlafaxine dan duloxetine.

Kesan sampingan biasa SNRI termasuk:

1. Berasa sakit.

2. Sakit kepala.

3. Rasa mengantuk.

4. Pening.

5. Mulut kering.

6. Sembelit.

7. Insomnia.

8. Berpeluh

SNRI juga boleh meningkatkan tekanan darah anda, jadi tekanan darah anda akan dipantau dengan kerap semasa rawatan.

Seperti SSRI, beberapa kesan sampingan – seperti rasa mual, sakit perut, masalah tidur dan rasa gelisah atau lebih cemas – adalah biasa dalam satu atau dua minggu pertama rawatan, tetapi ini biasanya akan reda apabila badan anda dapat menyesuaikan diri dengan ubat berkenaan.

3. Pregabalin

Jika SSRI dan SNRI tidak sesuai untuk anda, anda mungkin ditawarkan pregabalin. Ini adalah ubat yang dikenali sebagai anticonvulsant, yang digunakan untuk merawat keadaan seperti epilepsi (keadaan yang menyebabkan sawan berulang). Walau bagaimanapun, ia juga didapati bermanfaat dalam merawat kebimbangan.

Kesan Sampingan Pregabalin

1. Rasa mengantuk

2. Pening

3. Selera makan meningkat dan penambahan berat badan

4. Penglihatan kabur

5. Sakit kepala

6. Mulut kering

7. Vertigo (keadaan bahawa anda, atau persekitaran di sekeliling anda, bergerak & berputar)

Pregabalin kurang menyebabkan loya atau dorongan seks yang rendah berbanding SSRI atau SNRI.

4. Benzodiazepin

Benzodiazepin ialah sejenis ubat penenang yang kadangkala boleh digunakan sebagai rawatan jangka pendek semasa tempoh kebimbangan yang kritikal kerana ia membantu meredakan gejala dalam masa 30 hingga 90 minit selepas ubat diambil.

Contoh benzodiazepin yang mungkin anda berikan termasuk chlordiazepoxide, diazepam dan lorazepam.

Walaupun benzodiazepin sangat berkesan dalam merawat gejala kebimbangan, ia tidak boleh digunakan untuk jangka masa yang lama kerana ia boleh menjadi ketagihan jika digunakan lebih lama daripada empat minggu. Benzodiazepin juga mula kehilangan keberkesanannya selepas masa ini.

Atas sebab-sebab ini, anda biasanya tidak akan diberi benzodiazepin untuk lebih lama daripada dua hingga empat minggu pada satu-satu masa.

Kesan Sampingan Benzodiazepin

1. Rasa mengantuk.

2. Kesukaran menumpukan perhatian.

3. Sakit kepala.

4. Vertigo.

5. Gegaran (gegaran yang tidak terkawal atau menggeletar di bahagian badan).

6. Dorongan seks yang rendah.

Memandangkan mengantuk adalah kesan sampingan yang biasa berlaku bagi benzodiazepin, keupayaan anda untuk memandu atau mengendalikan jentera mungkin terjejas dengan mengambil ubat ini. Oleh itu, anda harus mengelakkan aktiviti ini semasa rawatan.

Rujuk Pakar

Jika anda telah mencuba rawatan yang dinyatakan di atas dan mempunyai simptom GAD yang ketara, anda mungkin ingin berbincang dengan doktor yang merawat anda samada anda perlu dirujuk kepada pakar kesihatan mental.

Kebiasanya akan dirujuk kepada pusat kesihatan mental komuniti anda. Pusat ini biasa terdiri daripada pelbagai pakar, termasuk pakar psikiatri, jururawat psikiatri, ahli psikologi klinikaldan ahli terapi.

Pakar kesihatan mental yang sesuai daripada pusat kesihatan mental komuniti tempatan anda akan menjalankan penilaian semula keseluruhan keadaan anda. Mereka akan bertanya kepada anda tentang rawatan anda sebelum ini dan sejauh mana keberkesanan anda mendapatinya.

Mereka juga mungkin bertanya tentang perkara dalam hidup anda yang mungkin menjejaskan keadaan anda, atau berapa banyak sokongan yang anda dapat daripada keluarga dan rakan.

Pakar anda kemudiannya akan dapat merangka pelan rawatan untuk anda, yang bertujuan untuk merawat gejala anda dengan berkesan.

Sebagai sebahagian daripada pelan ini, anda mungkin ditawarkan rawatan yang anda belum pernah cuba sebelum ini, yang mungkin merupakan salah satu rawatan psikologi atau ubat yang disebutkan di atas.

Sebagai alternatif, anda mungkin ditawarkan gabungan rawatan psikologi dengan ubat, atau gabungan dua ubat berbeza.

Diagnosis Masalah Emosi – Merawat Kemurungan

Tiada ujian fizikal untuk kemurungan.

Jika anda mengalami gejala kemurungan hampir sepanjang hari, setiap hari, selama lebih daripada dua minggu, anda harus melawat doktor anda. Ini amat penting jika:

anda mempunyai simptom kemurungan yang tidak menjadi lebih baik

anda mempunyai pemikiran untuk mencederakan diri sendiri atau membunuh diri

kerja anda, hubungan dengan rakan dan keluarga, atau minat anda dipengaruhi oleh mood anda

Mungkin sukar bagi individu yang mengalami kemurungan untuk membayangkan bahawa apa-apa sahaja boleh membantu mereka – tetapi lebih cepat anda mendapatkan bantuan, lebih cepat gejala mula menjadi lebih baik.

Doktor anda mungkin memeriksa anda dan melakukan ujian darah atau air kencing untuk memastikan tiada keadaan lain yang menyebabkan gejala kemurungan anda, seperti tiroid yang tidak aktif.

Apabila anda berjumpa dengan DOKTOR YANG MERAWAT anda, mereka akan cuba mengetahui sama ada anda mengalami kemurungan dengan bertanya soalan kepada anda. Ini berkemungkinan mengenai kesihatan anda, perasaan anda dan bagaimana ia mempengaruhi anda secara mental dan fizikal.

Memberitahu doktor anda simptom anda dan kesannya terhadap anda akan membantu DOKTOR YANG MERAWAT anda untuk mengetahui sama ada anda mengalami kemurungan, dan betapa teruknya keadaan itu. Adalah penting untuk bersikap seterbuka yang mungkin.

Perbualan anda dengan DOKTOR YANG MERAWAT anda akan menjadi sulit. Peraturan ini hanya boleh dilanggar jika DOKTOR YANG MERAWAT anda berpendapat terdapat risiko bahaya yang besar kepada anda atau individu lain, dan memberitahu ahli keluarga atau penjaga akan mengurangkan risiko itu.

Merawat Kemurungan

Tempat pertama untuk pergi ialah doktor yang merawat anda – mereka akan merujuk kepada anda rawatan bercakap tempatan untuk kemurungan yang tersedia di NHS.

Anda juga mungkin mempunyai pilihan untuk merujuk sendiri, bergantung pada tempat tinggal anda, jadi anda boleh pergi terus kepada ahli terapi profesional jika anda lebih suka tidak bercakap dengan doktor yang merawat anda.

Terdapat Beberapa Terapi Untuk Kemurungan.

Antaranya ada 10 seperti berikut:

1. Terapi Tingkah Laku Kognitif (Cognitive Behaviour Therapy – CBT)

CBT membantu anda memahami pemikiran dan tingkah laku anda serta kesannya terhadap anda. Sebahagian daripadanya ialah menyedari bahawa peristiwa masa lalu mungkin telah memainkan peranan dalam menjadikan anda siapa anda, tetapi fokus utama ialah mengubah perasaan, tingkah laku dan pemikiran anda sekarang.

Anda boleh menggunakan CBT untuk mempelajari cara mengatasi pemikiran negatif – ini boleh membantu anda menangani perasaan putus asa, contohnya.

Kebanyakan individu mempunyai kursus enam hingga lapan sesi CBT yang berlangsung selama 10 hingga 12 minggu. Sesi adalah satu dengan satu, antara anda dan kaunselor terlatih CBT. Anda juga mungkin ditawarkan CBT kumpulan.

2. CBT Berkomputer (CCBT)

CBT jenis ini dilakukan menggunakan komputer dan bukannya bersemuka dengan kaunselor. Ia harus disokong oleh profesional penjagaan kesihatan – doktor yang merawat anda mungkin menetapkannya, dan anda mungkin perlu menggunakan komputer dalam pembedahan DOKTOR YANG MERAWAT untuk mengaksesnya. CCBT melibatkan beberapa siri sesi mingguan.

3. Terapi Interpersonal (Interpersonal Therapy – IPT)

IPT memberi tumpuan kepada hubungan anda dengan individu di sekeliling anda, dan masalah yang mungkin anda hadapi dengan mereka. Ini termasuklah masalah berkomunikasi, atau menangani kehilangan.

Terdapat bukti yang mencadangkan IPT boleh berkesan untuk kemurungan seperti CBT atau ubat, tetapi lebih banyak penyelidikan perlu dilakukan.

4. Psikoterapi Psikodinamik

Ini juga dikenali sebagai psikoterapi psikoanalisis. Anda akan bekerjasama dengan ahli terapi yang menggalakkan anda untuk mengatakan apa sahaja yang anda fikirkan. Ini membantu anda mencari corak dan makna tersembunyi dalam perkataan dan tingkah laku anda yang boleh menyumbang kepada kemurungan anda.

5. Kaunseling

Kaunseling ialah sejenis terapi yang berfungsi dengan baik jika anda mempunyai kesejahteraan mental yang baik secara keseluruhan tetapi memerlukan bantuan untuk menghadapi krisis yang sedang berlaku dalam hidup anda. Ini termasuklah kemarahan, kesedihan, ketidaksuburan, masalah perhubungan, kehilangan pekerjaan dan penyakit serius.

Kaunselor membantu anda berfikir tentang apa yang berlaku dalam hidup anda dan mencari cara baharu untuk menangani masalah tersebut. Mereka akan menawarkan nasihat praktikal, menyokong anda dan membantu anda mencari penyelesaian, tetapi mereka tidak memberitahu anda apa yang perlu dilakukan.

6. Antidepresan (Antidepressants)

Antidepresan adalah ubat yang merawat gejala kemurungan. Terdapat hampir 30 jenis antidepresan berbeza yang boleh anda gunakan.

Kebanyakan individu yang mengalami kemurungan sederhana atau kritikal menyedari peningkatan apabila mereka mengambil antidepresan, tetapi ini tidak berlaku untuk semua individu. Satu jenis antidepresan mungkin tidak berkesan untuk anda, tetapi satu lagi boleh. Ia boleh mengambil dua atau lebih rawatan berbeza untuk mencari rawatan yang sesuai untuk anda.

Jika anda diberi antidepresan, anda harus berjumpa doktor yang merawat atau jururawat pakar anda dengan kerap semasa anda mula mengambil ubat – setiap minggu atau dua selama sekurang-kurangnya empat minggu. Ini bagi membolehkan doktor yang merawat  anda dapat melihat cara antidepresan berfungsi.

Jika ubat itu berkesan untuk anda, anda harus meneruskan pengambilannya pada dos yang sama sekurang-kurangnya empat hingga enam bulan selepas gejala tekanan telah berkurangan. Individu yang pernah mengalami kemurungan pada masa lalu mungkin perlu mengambil antikemurungan sehingga lima tahun, mungkin lebih lama.

7. Perencat Pengambilan Semula Serotonin Terpilih (Selective Serotonin Reuptake Inhibitor – SSRIs)

Jika doktor yang merawat anda fikir anda akan mendapat manfaat daripada mengambil antidepresan, anda biasanya akan diberikan peluang juga untuk menggunakan ubat moden yang dipanggil Selective Serotonin Reuptake Inhibitor (SSRI). Contoh antidepresan SSRI yang biasa digunakan ialah Seroxat (paroxetine), Prozac (fluoxetine) dan Cipramil (citalopram).

Mereka membantu meningkatkan tahap bahan kimia semulajadi dalam otak anda yang dipanggil serotonin, yang dianggap sebagai bahan kimia “mood baik”.

SSRI berfungsi sama seperti antidepresan lama tetapi mempunyai kesan sampingan yang lebih sedikit.

Walau bagaimanapun, mereka boleh menyebabkan loya dan sakit kepala, serta mulut kering dan masalah melakukan hubungan seks. Walau bagaimanapun, semua kesan negatif ini biasanya bertambah baik dari semasa ke semasa.

Sesetengah SSRI tidak sesuai untuk kanak-kanak di bawah umur 18 tahun. Penyelidikan menunjukkan bahawa risiko mencederakan diri sendiri dan tingkah laku membunuh diri mungkin meningkat jika mereka diambil oleh mereka yang berumur bawah 18 tahun. Fluoxetine ialah satu-satunya SSRI yang boleh dipreskripsikan untuk kanak-kanak bawah 18 tahun, dan itupun hanya apabila pakar telah memberi kebenaran.

8. Antidepresan Trisiklik (Tricyclic Antidepressants – TCA)

Kumpulan antidepresan ini digunakan untuk merawat kemurungan sederhana hingga kritikal.

TCA, yang termasuk Imipramil (imipramine) dan amitriptyline, telah wujud lebih lama daripada SSRI.

TCA berfungsi dengan meningkatkan tahap bahan kimia serotonin dan noradrenalin dalam otak anda. Kedua-duanya membantu meningkatkan mood anda.

Kesan sampingan TCA mungkin termasuk mulut kering, penglihatan kabur, sembelit, masalah membuang air kecil, berpeluh, pening kepala dan mengantuk yang berlebihan, tetapi berbeza dari individu ke individu.

Kesan sampingan biasanya berkurangan selepas tujuh hingga 10 hari, apabila badan anda terbiasa dengan ubat.

9. Antidepresan Lain

Antidepresan baharu, seperti Efexor (venlafaxine), Cymbalta atau Yentreve (duloxetine) dan Zispin Soltab (mirtazapine), berfungsi dengan cara yang berbeza sedikit daripada SSRI dan TCA.

Venlafaxine dan duloxetine dikenali sebagai SNRI (serotonin-noradrenaline reuptake inhibitors). Seperti TCA, ia mengubah tahap serotonin dan noradrenalin dalam otak anda.

Kajian telah menunjukkan bahawa SNRI boleh menjadi lebih berkesan daripada SSRI, walaupun ia tidak ditetapkan secara rutin kerana ia boleh menyebabkan peningkatan tekanan darah.

10. Withdrawal Symptom

Antidepresan tidak ketagihan dengan cara yang sama seperti dadah dan rokok haram, tetapi apabila anda berhenti mengambilnya, anda mungkin mengalami beberapa withdrawal symptom, termasuk:

1. Sakit perut.

2. Simptom seperti selesema.

3. Kebimbangan.

4. Pening.

5. Mimpi yang ketara pada waktu malam.

6. Fizikal badan yang berasa seperti renjatan elektrik.

Dalam kebanyakan kes perkara ini adalah agak ringan dan bertahan tidak lebih daripada satu atau dua minggu, tetapi kadangkala ia boleh menjadi agak teruk. Mereka nampaknya berkemungkinan besar berlaku dengan paroxetine (Seroxat) dan venlafaxine (Efexor).

Rawatan Lain Untuk Kemurungan

Terdapat pelbagai rawatan lain yang diberikan kepada individu untuk kemurungan.

1. Terapi Kejutan Elektrik (Electroconvulsive Therapy – ECT)

Jika anda mengalami kemurungan yang teruk dan rawatan lain, seperti ubat, tidak berkesan, ECT mungkin disyorkan untuk anda.

Apabila menerima ECT, anda akan diberikan anestetik dan ubat yang boleh menenangkan otot anda. Elektrod akan diletakkan di kepala anda yang memberikan “kejutan” elektrik kepada otak anda.

ECT diberikan dalam satu siri sesi, biasanya dua kali seminggu selama tiga hingga enam minggu.

ECT boleh menyebabkan kesan sampingan termasuk loya, sakit kepala, sakit pada otot dan masalah ingatan.

Kebanyakan individu mendapati bahawa ECT adalah baik untuk melegakan kemurungan yang teruk.

2. Litium

Jika anda telah mencuba beberapa antidepresan yang berbeza dan tidak ada perkembangan yang positif, doktor anda mungkin menawarkan sejenis ubat yang dipanggil litium sebagai tambahan kepada rawatan semasa anda.

Terdapat dua jenis litium: litium karbonat dan litium sitrat. Kedua-duanya biasanya berkesan, tetapi jika anda mengambil yang sesuai untuk anda, kebaikannya juga akan ubah.

Jika paras litium dalam darah anda menjadi terlalu tinggi, ia boleh menjadi toksik. Oleh itu, anda memerlukan ujian darah setiap tiga bulan untuk memeriksa tahap litium anda semasa anda menggunakan ubat.

Anda juga perlu mengelak daripada memakan diet yang rendah garam kerana ini juga boleh menyebabkan litium menjadi toksik. Minta nasihat doktor tentang diet anda sewajarnya.